|
|
|
|
литовский словарь / suverbuoti | | suverbúoti (suverbúoja, suverbãvo) навербовать/навербовывать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | suverbuoju | suverbavau | suverbuodavau | suverbuosiu |
---|
2p.sg. | suverbuoji | suverbavai | suverbuodavai | suverbuosi |
---|
3p.sg. | suverbuoja | suverbavo | suverbuodavo | suverbuos |
---|
1p.pl. | suverbuojame, suverbuojam | suverbavome, suverbavom | suverbuodavom, suverbuodavome | suverbuosim, suverbuosime |
---|
2p.pl. | suverbuojat, suverbuojate | suverbavot, suverbavote | suverbuodavot, suverbuodavote | suverbuosite, suverbuosit |
---|
3p.pl. | suverbuoja | suverbavo | suverbuodavo | suverbuos |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | suverbuočiau | suverbuotume, suverbuotumėm, suverbuotumėme |
---|
2p. | suverbuotum, suverbuotumei | suverbuotumėte, suverbuotumėt |
---|
3p. | suverbuotų | suverbuotų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | suverbuokime, suverbuokim |
---|
2p. | suverbuok, suverbuoki | suverbuokit, suverbuokite |
---|
3p. | tesuverbuojie, tesuverbuoja | tesuverbuojie, tesuverbuoja |
---|
|