/ru/
расстроить; расстраивать (инструмент)
/en/
disorder, disturb; (muzikos instrumentą) put out of tune, untune
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | išderinu | išderinau | išderindavau | išderinsiu |
2p.sg. | išderini | išderinai | išderindavai | išderinsi |
3p.sg. | išderina | išderino | išderindavo | išderins |
1p.pl. | išderiname, išderinam | išderinome, išderinom | išderindavome, išderindavom | išderinsim, išderinsime |
2p.pl. | išderinat, išderinate | išderinote, išderinot | išderindavot, išderindavote | išderinsite, išderinsit |
3p.pl. | išderina | išderino | išderindavo | išderins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | išderinčiau | išderintume, išderintumėme, išderintumėm |
2p. | išderintum, išderintumei | išderintumėt, išderintumėte |
3p. | išderintų | išderintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | išderinkime, išderinkim | |
2p. | išderink, išderinki | išderinkit, išderinkite |
3p. | teišderina, teišderinie | teišderina, teišderinie |