|
|
|
|
литовский словарь / atsivaryti | | atsivarýti (atsivãro, atsivãrė) пригнать/пригонять с собой [для себя]
/en/ (gyvulius) bring/drive home arba to a place
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | atsivarau | atsivariau | atsivarydavau | atsivarysiu |
---|
2p.sg. | atsivarai | atsivarei | atsivarydavai | atsivarysi |
---|
3p.sg. | atsivaro | atsivarė | atsivarydavo | atsivarys |
---|
1p.pl. | atsivarom, atsivarome | atsivarėm, atsivarėme | atsivarydavome | atsivarysime |
---|
2p.pl. | atsivarote | atsivarėt, atsivarėte | atsivarydavote | atsivarysite |
---|
3p.pl. | atsivaro | atsivarė | atsivarydavo | atsivarys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | atsivaryčiau | atsivarytumėme, atsivarytume |
---|
2p. | atsivarytumei, atsivarytum | atsivarytumėte |
---|
3p. | atsivarytų | atsivarytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | atsivarykim, atsivarykime |
---|
2p. | atsivaryki, atsivaryk | atsivarykite, atsivarykit |
---|
3p. | teatsivarai, teatsivaro | teatsivarai, teatsivaro |
---|
|