|
|
|
|
литовский словарь / prigenėti | | prigenė́ti (prìgeni, prigenė́jo) нарезать/нарезать; prigenė́jau pìlną vežìmą šakų̃ — я нарезал полный воз веток
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prigenėju, prigeniu | prigenėjau | prigenėdavau | prigenėsiu |
---|
2p.sg. | prigeni, prigenėji | prigenėjai | prigenėdavai | prigenėsi |
---|
3p.sg. | prigenėja, prigeni | prigenėjo | prigenėdavo | prigenės |
---|
1p.pl. | prigenėjam, prigenime, prigenėjame, prigenim | prigenėjome, prigenėjom | prigenėdavom, prigenėdavome | prigenėsim, prigenėsime |
---|
2p.pl. | prigenėjate, prigenit, prigenėjat, prigenite | prigenėjot, prigenėjote | prigenėdavote, prigenėdavot | prigenėsite, prigenėsit |
---|
3p.pl. | prigeni, prigenėja | prigenėjo | prigenėdavo | prigenės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prigenėčiau | prigenėtumėme, prigenėtume, prigenėtumėm |
---|
2p. | prigenėtum, prigenėtumei | prigenėtumėte, prigenėtumėt |
---|
3p. | prigenėtų | prigenėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prigenėkime, prigenėkim |
---|
2p. | prigenėki, prigenėk | prigenėkit, prigenėkite |
---|
3p. | teprigeni, teprigenie, teprigenėjie, teprigenėja | teprigenėjie, teprigenie, teprigeni, teprigenėja |
---|
|