|
|
|
|
литовский словарь / evoliucionuoti | | evoliucionúoti (evoliucionúoja, evoliucionãvo) — эволюционировать
/en/ evolve; develop
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | evoliucionuoju | evoliucionavau | evoliucionuodavau | evoliucionuosiu |
---|
2p.sg. | evoliucionuoji | evoliucionavai | evoliucionuodavai | evoliucionuosi |
---|
3p.sg. | evoliucionuoja | evoliucionavo | evoliucionuodavo | evoliucionuos |
---|
1p.pl. | evoliucionuojame, evoliucionuojam | evoliucionavome, evoliucionavom | evoliucionuodavome, evoliucionuodavom | evoliucionuosime, evoliucionuosim |
---|
2p.pl. | evoliucionuojat, evoliucionuojate | evoliucionavot, evoliucionavote | evoliucionuodavote, evoliucionuodavot | evoliucionuosite, evoliucionuosit |
---|
3p.pl. | evoliucionuoja | evoliucionavo | evoliucionuodavo | evoliucionuos |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | evoliucionuočiau | evoliucionuotumėm, evoliucionuotumėme, evoliucionuotume |
---|
2p. | evoliucionuotumei, evoliucionuotum | evoliucionuotumėt, evoliucionuotumėte |
---|
3p. | evoliucionuotų | evoliucionuotų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | evoliucionuokime, evoliucionuokim |
---|
2p. | evoliucionuok, evoliucionuoki | evoliucionuokit, evoliucionuokite |
---|
3p. | teevoliucionuojie, teevoliucionuoja | teevoliucionuoja, teevoliucionuojie |
---|
|