|
|
|
|
литовский словарь / ištrandyti | | ištrandýti (ištrandìja, ištrandìjo) быть источенным короедом, истлеть/истлевать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | ištrandiju | ištrandijau | ištrandydavau | ištrandysiu |
---|
2p.sg. | ištrandiji | ištrandijai | ištrandydavai | ištrandysi |
---|
3p.sg. | ištrandija | ištrandijo | ištrandydavo | ištrandys |
---|
1p.pl. | ištrandijam, ištrandijame | ištrandijom, ištrandijome | ištrandydavome, ištrandydavom | ištrandysime, ištrandysim |
---|
2p.pl. | ištrandijate, ištrandijat | ištrandijote, ištrandijot | ištrandydavote, ištrandydavot | ištrandysit, ištrandysite |
---|
3p.pl. | ištrandija | ištrandijo | ištrandydavo | ištrandys |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | ištrandyčiau | ištrandytumėm, ištrandytumėme, ištrandytume |
---|
2p. | ištrandytumei, ištrandytum | ištrandytumėte, ištrandytumėt |
---|
3p. | ištrandytų | ištrandytų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | ištrandykim, ištrandykime |
---|
2p. | ištrandyk, ištrandyki | ištrandykite, ištrandykit |
---|
3p. | teištrandija, teištrandijie | teištrandijie, teištrandija |
---|
|