|
|
|
|
литовский словарь / priklaupti | | priklaũpti (priklaũpia, prìklaupė) припасть/припадать на колено
/ru/ становиться на колени
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | priklaupiu | priklaupiau | priklaupdavau | priklaupsiu |
---|
2p.sg. | priklaupi | priklaupei | priklaupdavai | priklaupsi |
---|
3p.sg. | priklaupia | priklaupė | priklaupdavo | priklaups |
---|
1p.pl. | priklaupiame, priklaupiam | priklaupėme, priklaupėm | priklaupdavom, priklaupdavome | priklaupsim, priklaupsime |
---|
2p.pl. | priklaupiat, priklaupiate | priklaupėte, priklaupėt | priklaupdavote, priklaupdavot | priklaupsit, priklaupsite |
---|
3p.pl. | priklaupia | priklaupė | priklaupdavo | priklaups |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | priklaupčiau | priklauptumėme, priklauptumėm, priklauptume |
---|
2p. | priklauptum, priklauptumei | priklauptumėt, priklauptumėte |
---|
3p. | priklauptų | priklauptų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | priklaupkim, priklaupkime |
---|
2p. | priklaupk, priklaupki | priklaupkite, priklaupkit |
---|
3p. | tepriklaupia, tepriklaupie | tepriklaupie, tepriklaupia |
---|
|