|
|
|
|
литовский словарь / klerkti | | kler̃kti (kler̃kia, kler̃kė) šnek. трещать, дребезжать; armònika kler̃kia — гармошка трещит
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | klerkiu | klerkiau | klerkdavau | klerksiu |
---|
2p.sg. | klerki | klerkei | klerkdavai | klerksi |
---|
3p.sg. | klerkia | klerkė | klerkdavo | klerks |
---|
1p.pl. | klerkiam, klerkiame | klerkėme, klerkėm | klerkdavom, klerkdavome | klerksime, klerksim |
---|
2p.pl. | klerkiate, klerkiat | klerkėt, klerkėte | klerkdavot, klerkdavote | klerksit, klerksite |
---|
3p.pl. | klerkia | klerkė | klerkdavo | klerks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | klerkčiau | klerktumėme, klerktumėm, klerktume |
---|
2p. | klerktumei, klerktum | klerktumėte, klerktumėt |
---|
3p. | klerktų | klerktų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | klerkim, klerkime |
---|
2p. | klerki, klerk | klerkit, klerkite |
---|
3p. | teklerkia, teklerkie | teklerkia, teklerkie |
---|
|