|
|
|
|
литовский словарь / išmagnetinti | | išmagnètinti (išmagnètina, išmagnètino) — размагнитить/размагничивать
/en/ demagnetize; (laivą) degauss
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išmagnetinu | išmagnetinau | išmagnetindavau | išmagnetinsiu |
---|
2p.sg. | išmagnetini | išmagnetinai | išmagnetindavai | išmagnetinsi |
---|
3p.sg. | išmagnetina | išmagnetino | išmagnetindavo | išmagnetins |
---|
1p.pl. | išmagnetiname, išmagnetinam | išmagnetinom, išmagnetinome | išmagnetindavome, išmagnetindavom | išmagnetinsime, išmagnetinsim |
---|
2p.pl. | išmagnetinate, išmagnetinat | išmagnetinot, išmagnetinote | išmagnetindavote, išmagnetindavot | išmagnetinsit, išmagnetinsite |
---|
3p.pl. | išmagnetina | išmagnetino | išmagnetindavo | išmagnetins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išmagnetinčiau | išmagnetintume, išmagnetintumėme, išmagnetintumėm |
---|
2p. | išmagnetintumei, išmagnetintum | išmagnetintumėt, išmagnetintumėte |
---|
3p. | išmagnetintų | išmagnetintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išmagnetinkim, išmagnetinkime |
---|
2p. | išmagnetinki, išmagnetink | išmagnetinkite, išmagnetinkit |
---|
3p. | teišmagnetinie, teišmagnetina | teišmagnetinie, teišmagnetina |
---|
|