/ru/
стеснять; ограничивать
/en/
1. constrain; tighten; 2. (apriboti) restrain; restrict; pinch; kieno veiklą restrain smb's activities
/de/
einengen vt
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | suvaržau | suvaržiau | suvaržydavau | suvaržysiu |
2p.sg. | suvaržai | suvaržei | suvaržydavai | suvaržysi |
3p.sg. | suvaržo | suvaržė | suvaržydavo | suvaržys |
1p.pl. | suvaržom, suvaržome | suvaržėme, suvaržėm | suvaržydavome, suvaržydavom | suvaržysim, suvaržysime |
2p.pl. | suvaržote, suvaržot | suvaržėt, suvaržėte | suvaržydavote, suvaržydavot | suvaržysite, suvaržysit |
3p.pl. | suvaržo | suvaržė | suvaržydavo | suvaržys |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | suvaržyčiau | suvaržytume, suvaržytumėm, suvaržytumėme |
2p. | suvaržytumei, suvaržytum | suvaržytumėte, suvaržytumėt |
3p. | suvaržytų | suvaržytų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | suvaržykim, suvaržykime | |
2p. | suvaržyk, suvaržyki | suvaržykite, suvaržykit |
3p. | tesuvaržai, tesuvaržo | tesuvaržo, tesuvaržai |