|
|
|
|
литовский словарь / išbruzdinti | | išbrùzdinti (išbrùzdina, išbrùzdino) šnek. 1. вынести/выносить [вытащить/вытаскивать] с шумом; 2. выгнать/выгонять поспешно
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išbruzdinu | išbruzdinau | išbruzdindavau | išbruzdinsiu |
---|
2p.sg. | išbruzdini | išbruzdinai | išbruzdindavai | išbruzdinsi |
---|
3p.sg. | išbruzdina | išbruzdino | išbruzdindavo | išbruzdins |
---|
1p.pl. | išbruzdinam, išbruzdiname | išbruzdinom, išbruzdinome | išbruzdindavome, išbruzdindavom | išbruzdinsime, išbruzdinsim |
---|
2p.pl. | išbruzdinate, išbruzdinat | išbruzdinot, išbruzdinote | išbruzdindavot, išbruzdindavote | išbruzdinsit, išbruzdinsite |
---|
3p.pl. | išbruzdina | išbruzdino | išbruzdindavo | išbruzdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išbruzdinčiau | išbruzdintumėme, išbruzdintumėm, išbruzdintume |
---|
2p. | išbruzdintumei, išbruzdintum | išbruzdintumėt, išbruzdintumėte |
---|
3p. | išbruzdintų | išbruzdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išbruzdinkim, išbruzdinkime |
---|
2p. | išbruzdink, išbruzdinki | išbruzdinkite, išbruzdinkit |
---|
3p. | teišbruzdinie, teišbruzdina | teišbruzdinie, teišbruzdina |
---|
|