|
|
|
|
литовский словарь / sukomplikuoti | |
sukomplikúoti (sukomplikúoja, sukomplikãvo) усложнить/ усложнять, осложнить/осложнять;
s. pãdėtį — осложнить положение
/en/
complicate; s. padėtį complicate a situation
склонение/спряжение словаглагол
| indicative. |
|---|
| present | past | past frequentative | future |
|---|
| 1p.sg. | sukomplikuoju | sukomplikavau | sukomplikuodavau | sukomplikuosiu |
|---|
| 2p.sg. | sukomplikuoji | sukomplikavai | sukomplikuodavai | sukomplikuosi |
|---|
| 3p.sg. | sukomplikuoja | sukomplikavo | sukomplikuodavo | sukomplikuos |
|---|
| 1p.pl. | sukomplikuojam, sukomplikuojame | sukomplikavom, sukomplikavome | sukomplikuodavom, sukomplikuodavome | sukomplikuosime, sukomplikuosim |
|---|
| 2p.pl. | sukomplikuojate, sukomplikuojat | sukomplikavote, sukomplikavot | sukomplikuodavot, sukomplikuodavote | sukomplikuosit, sukomplikuosite |
|---|
| 3p.pl. | sukomplikuoja | sukomplikavo | sukomplikuodavo | sukomplikuos |
|---|
| subjunctive. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | sukomplikuočiau | sukomplikuotume, sukomplikuotumėme, sukomplikuotumėm |
|---|
| 2p. | sukomplikuotumei, sukomplikuotum | sukomplikuotumėt, sukomplikuotumėte |
|---|
| 3p. | sukomplikuotų | sukomplikuotų |
|---|
| imperative. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | | sukomplikuokim, sukomplikuokime |
|---|
| 2p. | sukomplikuok, sukomplikuoki | sukomplikuokite, sukomplikuokit |
|---|
| 3p. | tesukomplikuoja, tesukomplikuojie | tesukomplikuojie, tesukomplikuoja |
|---|
|
