|
|
|
|
литовский словарь / perstatinėti | | pérstatinėti (pérstatinėja, pérstatinėjo) džn. 1. переставлять/переставить, перемещать/переместить; 2. перестраивать/перестроить;
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | perstatinėju | perstatinėjau | perstatinėdavau | perstatinėsiu |
---|
2p.sg. | perstatinėji | perstatinėjai | perstatinėdavai | perstatinėsi |
---|
3p.sg. | perstatinėja | perstatinėjo | perstatinėdavo | perstatinės |
---|
1p.pl. | perstatinėjame, perstatinėjam | perstatinėjom, perstatinėjome | perstatinėdavom, perstatinėdavome | perstatinėsim, perstatinėsime |
---|
2p.pl. | perstatinėjate, perstatinėjat | perstatinėjote, perstatinėjot | perstatinėdavot, perstatinėdavote | perstatinėsite, perstatinėsit |
---|
3p.pl. | perstatinėja | perstatinėjo | perstatinėdavo | perstatinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | perstatinėčiau | perstatinėtumėme, perstatinėtume, perstatinėtumėm |
---|
2p. | perstatinėtumei, perstatinėtum | perstatinėtumėt, perstatinėtumėte |
---|
3p. | perstatinėtų | perstatinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | perstatinėkime, perstatinėkim |
---|
2p. | perstatinėki, perstatinėk | perstatinėkite, perstatinėkit |
---|
3p. | teperstatinėja, teperstatinėjie | teperstatinėja, teperstatinėjie |
---|
|