|
|
|
|
литовский словарь / įstatinėti | | įstatinė́ti (įstatinė́ja, įstatinė́jo) džn. вставлять/вставить; вделывать/вделать
/ru/ вставлять
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įstatinėju | įstatinėjau | įstatinėdavau | įstatinėsiu |
---|
2p.sg. | įstatinėji | įstatinėjai | įstatinėdavai | įstatinėsi |
---|
3p.sg. | įstatinėja | įstatinėjo | įstatinėdavo | įstatinės |
---|
1p.pl. | įstatinėjam, įstatinėjame | įstatinėjome, įstatinėjom | įstatinėdavom, įstatinėdavome | įstatinėsime, įstatinėsim |
---|
2p.pl. | įstatinėjat, įstatinėjate | įstatinėjot, įstatinėjote | įstatinėdavot, įstatinėdavote | įstatinėsite, įstatinėsit |
---|
3p.pl. | įstatinėja | įstatinėjo | įstatinėdavo | įstatinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įstatinėčiau | įstatinėtumėme, įstatinėtume, įstatinėtumėm |
---|
2p. | įstatinėtumei, įstatinėtum | įstatinėtumėte, įstatinėtumėt |
---|
3p. | įstatinėtų | įstatinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įstatinėkime, įstatinėkim |
---|
2p. | įstatinėk, įstatinėki | įstatinėkit, įstatinėkite |
---|
3p. | teįstatinėja, teįstatinėjie | teįstatinėja, teįstatinėjie |
---|
|