|
|
|
|
литовский словарь / sproginėti | | sproginė́ti (sproginė́ja, sproginė́jo) džn. 1. трескаться; лопаться; 2. взрываться, разрываться, рваться; bòmbos sproginė́ja — бомбы рвутся
/en/ 1. burst; sviediniai sproginėja shells are bursting;2. (trūkinėti) crack
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sproginėju | sproginėjau | sproginėdavau | sproginėsiu |
---|
2p.sg. | sproginėji | sproginėjai | sproginėdavai | sproginėsi |
---|
3p.sg. | sproginėja | sproginėjo | sproginėdavo | sproginės |
---|
1p.pl. | sproginėjame, sproginėjam | sproginėjom, sproginėjome | sproginėdavome, sproginėdavom | sproginėsim, sproginėsime |
---|
2p.pl. | sproginėjat, sproginėjate | sproginėjote, sproginėjot | sproginėdavote, sproginėdavot | sproginėsite, sproginėsit |
---|
3p.pl. | sproginėja | sproginėjo | sproginėdavo | sproginės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sproginėčiau | sproginėtumėme, sproginėtumėm, sproginėtume |
---|
2p. | sproginėtumei, sproginėtum | sproginėtumėte, sproginėtumėt |
---|
3p. | sproginėtų | sproginėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sproginėkime, sproginėkim |
---|
2p. | sproginėk, sproginėki | sproginėkite, sproginėkit |
---|
3p. | tesproginėja, tesproginėjie | tesproginėjie, tesproginėja |
---|
|