|
|
|
|
литовский словарь / įšnekinti | | įšnẽkinti (įšnẽkina, įšnẽkino) заставить/заставлять разговориться; побудить/побуждать заговорить
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įšnekinu | įšnekinau | įšnekindavau | įšnekinsiu |
---|
2p.sg. | įšnekini | įšnekinai | įšnekindavai | įšnekinsi |
---|
3p.sg. | įšnekina | įšnekino | įšnekindavo | įšnekins |
---|
1p.pl. | įšnekinam, įšnekiname | įšnekinome, įšnekinom | įšnekindavom, įšnekindavome | įšnekinsim, įšnekinsime |
---|
2p.pl. | įšnekinate, įšnekinat | įšnekinote, įšnekinot | įšnekindavote, įšnekindavot | įšnekinsit, įšnekinsite |
---|
3p.pl. | įšnekina | įšnekino | įšnekindavo | įšnekins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įšnekinčiau | įšnekintumėm, įšnekintume, įšnekintumėme |
---|
2p. | įšnekintum, įšnekintumei | įšnekintumėte, įšnekintumėt |
---|
3p. | įšnekintų | įšnekintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įšnekinkim, įšnekinkime |
---|
2p. | įšnekinki, įšnekink | įšnekinkit, įšnekinkite |
---|
3p. | teįšnekina, teįšnekinie | teįšnekina, teįšnekinie |
---|
|