/ru/
врываться, вламываться, вторгаться, вваливаться
/en/
burst in(to), break in(to); ; priešas įsigriovė į namus the enemy broke into the house ; į. į kambarį burst into a room
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | įsigriaunu | įsigrioviau | įsigriaudavau | įsigriausiu |
2p.sg. | įsigriauni | įsigriovei | įsigriaudavai | įsigriausi |
3p.sg. | įsigriauna | įsigriovė | įsigriaudavo | įsigriaus |
1p.pl. | įsigriaunam, įsigriauname | įsigriovėme, įsigriovėm | įsigriaudavome | įsigriausime |
2p.pl. | įsigriaunate | įsigriovėt, įsigriovėte | įsigriaudavote | įsigriausite |
3p.pl. | įsigriauna | įsigriovė | įsigriaudavo | įsigriaus |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įsigriaučiau | įsigriautumėme, įsigriautume |
2p. | įsigriautumei, įsigriautum | įsigriautumėte |
3p. | įsigriautų | įsigriautų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įsigriaukim, įsigriaukime | |
2p. | įsigriauki, įsigriauk | įsigriaukite, įsigriaukit |
3p. | teįsigriaunie, teįsigriauna | teįsigriauna, teįsigriaunie |