|
|
|
|
литовский словарь / išbuožinti | | išbúožinti (išbúožina, išbúožino) — раскулачить/раскулачивать
/en/ istor. dispossess the kulaks
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išbuožinu | išbuožinau | išbuožindavau | išbuožinsiu |
---|
2p.sg. | išbuožini | išbuožinai | išbuožindavai | išbuožinsi |
---|
3p.sg. | išbuožina | išbuožino | išbuožindavo | išbuožins |
---|
1p.pl. | išbuožiname, išbuožinam | išbuožinome, išbuožinom | išbuožindavome, išbuožindavom | išbuožinsime, išbuožinsim |
---|
2p.pl. | išbuožinat, išbuožinate | išbuožinot, išbuožinote | išbuožindavot, išbuožindavote | išbuožinsite, išbuožinsit |
---|
3p.pl. | išbuožina | išbuožino | išbuožindavo | išbuožins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išbuožinčiau | išbuožintume, išbuožintumėme, išbuožintumėm |
---|
2p. | išbuožintum, išbuožintumei | išbuožintumėt, išbuožintumėte |
---|
3p. | išbuožintų | išbuožintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išbuožinkime, išbuožinkim |
---|
2p. | išbuožinki, išbuožink | išbuožinkit, išbuožinkite |
---|
3p. | teišbuožina, teišbuožinie | teišbuožinie, teišbuožina |
---|
|