|
|
|
|
литовский словарь / sunarnėti | | sunarnė́ti (sùnarna, sunarnė́jo) заворчать/ворчать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sunarnu | sunarnėjau | sunarnėdavau | sunarnėsiu |
---|
2p.sg. | sunarni | sunarnėjai | sunarnėdavai | sunarnėsi |
---|
3p.sg. | sunarna | sunarnėjo | sunarnėdavo | sunarnės |
---|
1p.pl. | sunarname, sunarnam | sunarnėjome, sunarnėjom | sunarnėdavome, sunarnėdavom | sunarnėsime, sunarnėsim |
---|
2p.pl. | sunarnate, sunarnat | sunarnėjot, sunarnėjote | sunarnėdavot, sunarnėdavote | sunarnėsite, sunarnėsit |
---|
3p.pl. | sunarna | sunarnėjo | sunarnėdavo | sunarnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sunarnėčiau | sunarnėtume, sunarnėtumėme, sunarnėtumėm |
---|
2p. | sunarnėtumei, sunarnėtum | sunarnėtumėt, sunarnėtumėte |
---|
3p. | sunarnėtų | sunarnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sunarnėkime, sunarnėkim |
---|
2p. | sunarnėk, sunarnėki | sunarnėkit, sunarnėkite |
---|
3p. | tesunarna, tesunarnie | tesunarnie, tesunarna |
---|
|