|
|
|
|
литовский словарь / išlervinti | | išler̃vinti (išler̃vina, išler̃vino), išlervóti (išlervója, išlervójo) выползти/выползать
/ru/ выползать (пресмыкающиеся)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išlervinu | išlervinau | išlervindavau | išlervinsiu |
---|
2p.sg. | išlervini | išlervinai | išlervindavai | išlervinsi |
---|
3p.sg. | išlervina | išlervino | išlervindavo | išlervins |
---|
1p.pl. | išlerviname, išlervinam | išlervinome, išlervinom | išlervindavom, išlervindavome | išlervinsim, išlervinsime |
---|
2p.pl. | išlervinat, išlervinate | išlervinote, išlervinot | išlervindavote, išlervindavot | išlervinsit, išlervinsite |
---|
3p.pl. | išlervina | išlervino | išlervindavo | išlervins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išlervinčiau | išlervintumėme, išlervintume, išlervintumėm |
---|
2p. | išlervintumei, išlervintum | išlervintumėt, išlervintumėte |
---|
3p. | išlervintų | išlervintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išlervinkim, išlervinkime |
---|
2p. | išlervink, išlervinki | išlervinkit, išlervinkite |
---|
3p. | teišlervina, teišlervinie | teišlervina, teišlervinie |
---|
|