|
|
|
|
литовский словарь / subaigti | |
subaĩgti (subaĩgia, sùbaigė) окончить/оканчивать, закончить/заканчивать
склонение/спряжение словаглагол
| indicative. |
|---|
| present | past | past frequentative | future |
|---|
| 1p.sg. | subaigiu | subaigiau | subaigdavau | subaigsiu |
|---|
| 2p.sg. | subaigi | subaigei | subaigdavai | subaigsi |
|---|
| 3p.sg. | subaigia | subaigė | subaigdavo | subaigs |
|---|
| 1p.pl. | subaigiam, subaigiame | subaigėm, subaigėme | subaigdavome, subaigdavom | subaigsim, subaigsime |
|---|
| 2p.pl. | subaigiate, subaigiat | subaigėte, subaigėt | subaigdavote, subaigdavot | subaigsite, subaigsit |
|---|
| 3p.pl. | subaigia | subaigė | subaigdavo | subaigs |
|---|
| subjunctive. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | subaigčiau | subaigtumėme, subaigtumėm, subaigtume |
|---|
| 2p. | subaigtum, subaigtumei | subaigtumėt, subaigtumėte |
|---|
| 3p. | subaigtų | subaigtų |
|---|
| imperative. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | | subaikim, subaikime |
|---|
| 2p. | subaiki, subaik | subaikite, subaikit |
|---|
| 3p. | tesubaigia, tesubaigie | tesubaigie, tesubaigia |
|---|
|
