|
|
|
|
литовский словарь / ištrūkinėti | | ištrūkinė́ti (ištrūkinė́ja, ištrūkinė́jo) džn. mžb. вырываться/ вырваться, отрываться/оторваться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | ištrūkinėju | ištrūkinėjau | ištrūkinėdavau | ištrūkinėsiu |
---|
2p.sg. | ištrūkinėji | ištrūkinėjai | ištrūkinėdavai | ištrūkinėsi |
---|
3p.sg. | ištrūkinėja | ištrūkinėjo | ištrūkinėdavo | ištrūkinės |
---|
1p.pl. | ištrūkinėjam, ištrūkinėjame | ištrūkinėjom, ištrūkinėjome | ištrūkinėdavom, ištrūkinėdavome | ištrūkinėsime, ištrūkinėsim |
---|
2p.pl. | ištrūkinėjat, ištrūkinėjate | ištrūkinėjot, ištrūkinėjote | ištrūkinėdavote, ištrūkinėdavot | ištrūkinėsit, ištrūkinėsite |
---|
3p.pl. | ištrūkinėja | ištrūkinėjo | ištrūkinėdavo | ištrūkinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | ištrūkinėčiau | ištrūkinėtumėm, ištrūkinėtume, ištrūkinėtumėme |
---|
2p. | ištrūkinėtum, ištrūkinėtumei | ištrūkinėtumėte, ištrūkinėtumėt |
---|
3p. | ištrūkinėtų | ištrūkinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | ištrūkinėkim, ištrūkinėkime |
---|
2p. | ištrūkinėki, ištrūkinėk | ištrūkinėkite, ištrūkinėkit |
---|
3p. | teištrūkinėja, teištrūkinėjie | teištrūkinėja, teištrūkinėjie |
---|
|