|
|
|
|
литовский словарь / susiraginti | |
susirãginti (susirãgina, susirãgino) поощрить/поощрять друг друга
склонение/спряжение словаглагол
| indicative. |
|---|
| present | past | past frequentative | future |
|---|
| 1p.sg. | susiraginu | susiraginau | susiragindavau | susiraginsiu |
|---|
| 2p.sg. | susiragini | susiraginai | susiragindavai | susiraginsi |
|---|
| 3p.sg. | susiragina | susiragino | susiragindavo | susiragins |
|---|
| 1p.pl. | susiraginame, susiraginam | susiraginome, susiraginom | susiragindavome | susiraginsime |
|---|
| 2p.pl. | susiraginate | susiraginote, susiraginot | susiragindavote | susiraginsite |
|---|
| 3p.pl. | susiragina | susiragino | susiragindavo | susiragins |
|---|
| subjunctive. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | susiraginčiau | susiragintumėme, susiragintume |
|---|
| 2p. | susiragintum, susiragintumei | susiragintumėte |
|---|
| 3p. | susiragintų | susiragintų |
|---|
| imperative. |
|---|
| sg. | pl. |
|---|
| 1p. | | susiraginkime, susiraginkim |
|---|
| 2p. | susiraginki, susiragink | susiraginkite, susiraginkit |
|---|
| 3p. | tesusiragina, tesusiraginie | tesusiraginie, tesusiragina |
|---|
|
