|
|
|
|
литовский словарь / stangrėti | | stangrė́ti (stangrė́ja, stangrė́jo) делаться упругим
/ru/ делаться упругим
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | stangrėju | stangrėjau | stangrėdavau | stangrėsiu |
---|
2p.sg. | stangrėji | stangrėjai | stangrėdavai | stangrėsi |
---|
3p.sg. | stangrėja | stangrėjo | stangrėdavo | stangrės |
---|
1p.pl. | stangrėjame, stangrėjam | stangrėjome, stangrėjom | stangrėdavom, stangrėdavome | stangrėsim, stangrėsime |
---|
2p.pl. | stangrėjat, stangrėjate | stangrėjote, stangrėjot | stangrėdavote, stangrėdavot | stangrėsit, stangrėsite |
---|
3p.pl. | stangrėja | stangrėjo | stangrėdavo | stangrės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | stangrėčiau | stangrėtumėm, stangrėtume, stangrėtumėme |
---|
2p. | stangrėtum, stangrėtumei | stangrėtumėt, stangrėtumėte |
---|
3p. | stangrėtų | stangrėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | stangrėkim, stangrėkime |
---|
2p. | stangrėki, stangrėk | stangrėkit, stangrėkite |
---|
3p. | testangrėjie, testangrėja | testangrėjie, testangrėja |
---|
|