/ru/
приучать (себя)
/en/
1. accustom oneself (to); 2. (vaiką ir pan.) get (smb) used to one
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | prisipratinu | prisipratinau | prisipratindavau | prisipratinsiu |
2p.sg. | prisipratini | prisipratinai | prisipratindavai | prisipratinsi |
3p.sg. | prisipratina | prisipratino | prisipratindavo | prisipratins |
1p.pl. | prisipratinam, prisipratiname | prisipratinom, prisipratinome | prisipratindavome | prisipratinsime |
2p.pl. | prisipratinate | prisipratinote, prisipratinot | prisipratindavote | prisipratinsite |
3p.pl. | prisipratina | prisipratino | prisipratindavo | prisipratins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | prisipratinčiau | prisipratintumėme, prisipratintume |
2p. | prisipratintumei, prisipratintum | prisipratintumėte |
3p. | prisipratintų | prisipratintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | prisipratinkim, prisipratinkime | |
2p. | prisipratink, prisipratinki | prisipratinkit, prisipratinkite |
3p. | teprisipratinie, teprisipratina | teprisipratina, teprisipratinie |