|
|
|
|
литовский словарь / nugruntuoti | | nugruntúoti (nugruntúoja, nugruntãvo) огрунтовать/огрунтовывать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nugruntuoju | nugruntavau | nugruntuodavau | nugruntuosiu |
---|
2p.sg. | nugruntuoji | nugruntavai | nugruntuodavai | nugruntuosi |
---|
3p.sg. | nugruntuoja | nugruntavo | nugruntuodavo | nugruntuos |
---|
1p.pl. | nugruntuojam, nugruntuojame | nugruntavom, nugruntavome | nugruntuodavom, nugruntuodavome | nugruntuosime, nugruntuosim |
---|
2p.pl. | nugruntuojate, nugruntuojat | nugruntavot, nugruntavote | nugruntuodavote, nugruntuodavot | nugruntuosit, nugruntuosite |
---|
3p.pl. | nugruntuoja | nugruntavo | nugruntuodavo | nugruntuos |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nugruntuočiau | nugruntuotumėm, nugruntuotume, nugruntuotumėme |
---|
2p. | nugruntuotumei, nugruntuotum | nugruntuotumėt, nugruntuotumėte |
---|
3p. | nugruntuotų | nugruntuotų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nugruntuokim, nugruntuokime |
---|
2p. | nugruntuok, nugruntuoki | nugruntuokite, nugruntuokit |
---|
3p. | tenugruntuojie, tenugruntuoja | tenugruntuojie, tenugruntuoja |
---|
|