|
|
|
|
литовский словарь / nukurnėti | | nukurnė́ti (nukùrna, nukurnė́jo) šnek. улететь/улетать, понестись/нестись; унестись/уноситься, полететь/лететь šnek.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | nukurnu | nukurnėjau | nukurnėdavau | nukurnėsiu |
---|
2p.sg. | nukurni | nukurnėjai | nukurnėdavai | nukurnėsi |
---|
3p.sg. | nukurna | nukurnėjo | nukurnėdavo | nukurnės |
---|
1p.pl. | nukurname, nukurnam | nukurnėjom, nukurnėjome | nukurnėdavome, nukurnėdavom | nukurnėsime, nukurnėsim |
---|
2p.pl. | nukurnate, nukurnat | nukurnėjot, nukurnėjote | nukurnėdavot, nukurnėdavote | nukurnėsit, nukurnėsite |
---|
3p.pl. | nukurna | nukurnėjo | nukurnėdavo | nukurnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | nukurnėčiau | nukurnėtumėm, nukurnėtume, nukurnėtumėme |
---|
2p. | nukurnėtum, nukurnėtumei | nukurnėtumėte, nukurnėtumėt |
---|
3p. | nukurnėtų | nukurnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | nukurnėkim, nukurnėkime |
---|
2p. | nukurnėki, nukurnėk | nukurnėkite, nukurnėkit |
---|
3p. | tenukurna, tenukurnie | tenukurna, tenukurnie |
---|
|