|
|
|
|
литовский словарь / įboginti | | įbogìnti (įbogìna, įbogìno) поспешно втащить/втаскивать [ввезти/ввозить, внести/вносить] что-л. тяжёлое
/en/ bring/drag (smth) in hurriedly
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įboginu | įboginau | įbogindavau | įboginsiu |
---|
2p.sg. | įbogini | įboginai | įbogindavai | įboginsi |
---|
3p.sg. | įbogina | įbogino | įbogindavo | įbogins |
---|
1p.pl. | įboginame, įboginam | įboginom, įboginome | įbogindavom, įbogindavome | įboginsime, įboginsim |
---|
2p.pl. | įboginate, įboginat | įboginote, įboginot | įbogindavote, įbogindavot | įboginsite, įboginsit |
---|
3p.pl. | įbogina | įbogino | įbogindavo | įbogins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įboginčiau | įbogintumėme, įbogintumėm, įbogintume |
---|
2p. | įbogintum, įbogintumei | įbogintumėt, įbogintumėte |
---|
3p. | įbogintų | įbogintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įboginkime, įboginkim |
---|
2p. | įboginki, įbogink | įboginkite, įboginkit |
---|
3p. | teįboginie, teįbogina | teįbogina, teįboginie |
---|
|