|
|
|
|
литовский словарь / statinėti | | statinė́ti (statinė́ja, statinė́jo) džn. расставлять, ставить
/ru/ расставлять; ставить
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | statinėju | statinėjau | statinėdavau | statinėsiu |
---|
2p.sg. | statinėji | statinėjai | statinėdavai | statinėsi |
---|
3p.sg. | statinėja | statinėjo | statinėdavo | statinės |
---|
1p.pl. | statinėjame, statinėjam | statinėjome, statinėjom | statinėdavome, statinėdavom | statinėsim, statinėsime |
---|
2p.pl. | statinėjat, statinėjate | statinėjot, statinėjote | statinėdavot, statinėdavote | statinėsite, statinėsit |
---|
3p.pl. | statinėja | statinėjo | statinėdavo | statinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | statinėčiau | statinėtume, statinėtumėme, statinėtumėm |
---|
2p. | statinėtum, statinėtumei | statinėtumėt, statinėtumėte |
---|
3p. | statinėtų | statinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | statinėkime, statinėkim |
---|
2p. | statinėk, statinėki | statinėkit, statinėkite |
---|
3p. | testatinėjie, testatinėja | testatinėja, testatinėjie |
---|
|