|
|
|
|
литовский словарь / varvėti | | varvė́ti (var̃va, varvė́jo) капать, течь, сочиться; lašaĩ varvė́jo nuõ stógo — капало с крыши; kraũjas var̃va ìš nósies — кровь течёт [идёт] из носа
/ru/ капать; течь; сочиться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | varvu | varvėjau | varvėdavau | varvėsiu |
---|
2p.sg. | varvi | varvėjai | varvėdavai | varvėsi |
---|
3p.sg. | varva | varvėjo | varvėdavo | varvės |
---|
1p.pl. | varvame, varvam | varvėjom, varvėjome | varvėdavom, varvėdavome | varvėsim, varvėsime |
---|
2p.pl. | varvat, varvate | varvėjot, varvėjote | varvėdavote, varvėdavot | varvėsit, varvėsite |
---|
3p.pl. | varva | varvėjo | varvėdavo | varvės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | varvėčiau | varvėtumėme, varvėtume, varvėtumėm |
---|
2p. | varvėtumei, varvėtum | varvėtumėte, varvėtumėt |
---|
3p. | varvėtų | varvėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | varvėkim, varvėkime |
---|
2p. | varvėki, varvėk | varvėkit, varvėkite |
---|
3p. | tevarva, tevarvie | tevarva, tevarvie |
---|
|