|
|
|
|
литовский словарь / išsigraužti | | išsigráužti (išsigráužia, išsigráužė) прогрызться/прогрызаться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsigraužiu | išsigraužiau | išsigrauždavau | išsigraušiu |
---|
2p.sg. | išsigrauži | išsigraužei | išsigrauždavai | išsigrauši |
---|
3p.sg. | išsigraužia | išsigraužė | išsigrauždavo | išsigrauš |
---|
1p.pl. | išsigraužiam, išsigraužiame | išsigraužėm, išsigraužėme | išsigrauždavome | išsigraušime |
---|
2p.pl. | išsigraužiate | išsigraužėt, išsigraužėte | išsigrauždavote | išsigraušite |
---|
3p.pl. | išsigraužia | išsigraužė | išsigrauždavo | išsigrauš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsigraužčiau | išsigraužtume, išsigraužtumėme |
---|
2p. | išsigraužtumei, išsigraužtum | išsigraužtumėte |
---|
3p. | išsigraužtų | išsigraužtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsigraužkime, išsigraužkim |
---|
2p. | išsigraužk, išsigraužki | išsigraužkit, išsigraužkite |
---|
3p. | teišsigraužie, teišsigraužia | teišsigraužie, teišsigraužia |
---|
|