/ru/
брякать; звякать; стучать
/en/
(apie vežimą ir pan.) rattle; clatter
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | barškėjau | barškėdavau | barškėsiu | |
2p.sg. | barškėjai | barškėdavai | barškėsi | |
3p.sg. | barškėjo | barškėdavo | barškės | |
1p.pl. | barškėjom, barškėjome | barškėdavome, barškėdavom | barškėsim, barškėsime | |
2p.pl. | barškėjote, barškėjot | barškėdavot, barškėdavote | barškėsite, barškėsit | |
3p.pl. | barškėjo | barškėdavo | barškės |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | barškėčiau | barškėtumėm, barškėtumėme, barškėtume |
2p. | barškėtumei, barškėtum | barškėtumėt, barškėtumėte |
3p. | barškėtų | barškėtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | barškėkime, barškėkim | |
2p. | barškėki, barškėk | barškėkite, barškėkit |
3p. |