|
|
|
|
литовский словарь / išgriauti | | išgriáuti (išgriáuna, išgrióvė) развалить/разваливать, разрушить/разрушать
/en/ 1. pull down , break down ; 2. (sunaikinti) destroy, demolish
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išgriaunu | išgrioviau | išgriaudavau | išgriausiu |
---|
2p.sg. | išgriauni | išgriovei | išgriaudavai | išgriausi |
---|
3p.sg. | išgriauna | išgriovė | išgriaudavo | išgriaus |
---|
1p.pl. | išgriaunam, išgriauname | išgriovėm, išgriovėme | išgriaudavom, išgriaudavome | išgriausime, išgriausim |
---|
2p.pl. | išgriaunate, išgriaunat | išgriovėt, išgriovėte | išgriaudavote, išgriaudavot | išgriausit, išgriausite |
---|
3p.pl. | išgriauna | išgriovė | išgriaudavo | išgriaus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išgriaučiau | išgriautumėme, išgriautume, išgriautumėm |
---|
2p. | išgriautumei, išgriautum | išgriautumėte, išgriautumėt |
---|
3p. | išgriautų | išgriautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išgriaukim, išgriaukime |
---|
2p. | išgriauki, išgriauk | išgriaukite, išgriaukit |
---|
3p. | teišgriauna, teišgriaunie | teišgriaunie, teišgriauna |
---|
|