|
|
|
|
литовский словарь / perkalbinėti | | pérkalbinėti (pérkalbinėja, pérkalbinėjo) džn. переубеждать/переубедить
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | perkalbinėju | perkalbinėjau | perkalbinėdavau | perkalbinėsiu |
---|
2p.sg. | perkalbinėji | perkalbinėjai | perkalbinėdavai | perkalbinėsi |
---|
3p.sg. | perkalbinėja | perkalbinėjo | perkalbinėdavo | perkalbinės |
---|
1p.pl. | perkalbinėjam, perkalbinėjame | perkalbinėjome, perkalbinėjom | perkalbinėdavom, perkalbinėdavome | perkalbinėsime, perkalbinėsim |
---|
2p.pl. | perkalbinėjate, perkalbinėjat | perkalbinėjote, perkalbinėjot | perkalbinėdavote, perkalbinėdavot | perkalbinėsite, perkalbinėsit |
---|
3p.pl. | perkalbinėja | perkalbinėjo | perkalbinėdavo | perkalbinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | perkalbinėčiau | perkalbinėtumėme, perkalbinėtumėm, perkalbinėtume |
---|
2p. | perkalbinėtumei, perkalbinėtum | perkalbinėtumėt, perkalbinėtumėte |
---|
3p. | perkalbinėtų | perkalbinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | perkalbinėkim, perkalbinėkime |
---|
2p. | perkalbinėk, perkalbinėki | perkalbinėkit, perkalbinėkite |
---|
3p. | teperkalbinėjie, teperkalbinėja | teperkalbinėja, teperkalbinėjie |
---|
|