/ru/
лежать
/en/
1. lie; (apie ligonį t. p.) keep one's bed; (apie daiktus t. p.) be; jis guli lovoje he lies in bed; gydytojas jam liepė g. the doctor told him to keep his bed; knyga guli ant stalo the book is on the table;2. (sirgti) be laid up
/de/
liegen* vi; lovoje im Bett liegen
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | guliu | gulėjau | gulėdavau | gulėsiu |
2p.sg. | guli | gulėjai | gulėdavai | gulėsi |
3p.sg. | guli | gulėjo | gulėdavo | gulės |
1p.pl. | gulime, gulim | gulėjome, gulėjom | gulėdavom, gulėdavome | gulėsim, gulėsime |
2p.pl. | gulite, gulit | gulėjot, gulėjote | gulėdavote, gulėdavot | gulėsite, gulėsit |
3p.pl. | guli | gulėjo | gulėdavo | gulės |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | gulėčiau | gulėtumėm, gulėtume, gulėtumėme |
2p. | gulėtum, gulėtumei | gulėtumėte, gulėtumėt |
3p. | gulėtų | gulėtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | gulėkim, gulėkime | |
2p. | gulėk, gulėki | gulėkite, gulėkit |
3p. | teguli, tegulie | teguli, tegulie |