|
|
|
|
литовский словарь / ištyrinėti | | ištyrinė́ti (ištyrinė́ja, ištyrinė́jo) džn. — исследовать, расследовать; разведывать/разведать
/ru/ исследовать; расследовать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | ištyrinėju | ištyrinėjau | ištyrinėdavau | ištyrinėsiu |
---|
2p.sg. | ištyrinėji | ištyrinėjai | ištyrinėdavai | ištyrinėsi |
---|
3p.sg. | ištyrinėja | ištyrinėjo | ištyrinėdavo | ištyrinės |
---|
1p.pl. | ištyrinėjam, ištyrinėjame | ištyrinėjom, ištyrinėjome | ištyrinėdavome, ištyrinėdavom | ištyrinėsime, ištyrinėsim |
---|
2p.pl. | ištyrinėjate, ištyrinėjat | ištyrinėjot, ištyrinėjote | ištyrinėdavot, ištyrinėdavote | ištyrinėsit, ištyrinėsite |
---|
3p.pl. | ištyrinėja | ištyrinėjo | ištyrinėdavo | ištyrinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | ištyrinėčiau | ištyrinėtumėme, ištyrinėtume, ištyrinėtumėm |
---|
2p. | ištyrinėtumei, ištyrinėtum | ištyrinėtumėte, ištyrinėtumėt |
---|
3p. | ištyrinėtų | ištyrinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | ištyrinėkim, ištyrinėkime |
---|
2p. | ištyrinėki, ištyrinėk | ištyrinėkit, ištyrinėkite |
---|
3p. | teištyrinėja, teištyrinėjie | teištyrinėja, teištyrinėjie |
---|
|