|
|
|
|
литовский словарь / prisiglemžti | | prisiglem̃žti (prisiglem̃žia, prisìglemžė) нахватать/ нахватывать (себе)
/ru/ нахватывать (себе)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prisiglemžiu | prisiglemžiau | prisiglemždavau | prisiglemšiu |
---|
2p.sg. | prisiglemži | prisiglemžei | prisiglemždavai | prisiglemši |
---|
3p.sg. | prisiglemžia | prisiglemžė | prisiglemždavo | prisiglemš |
---|
1p.pl. | prisiglemžiam, prisiglemžiame | prisiglemžėme, prisiglemžėm | prisiglemždavome | prisiglemšime |
---|
2p.pl. | prisiglemžiate | prisiglemžėte, prisiglemžėt | prisiglemždavote | prisiglemšite |
---|
3p.pl. | prisiglemžia | prisiglemžė | prisiglemždavo | prisiglemš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prisiglemžčiau | prisiglemžtume, prisiglemžtumėme |
---|
2p. | prisiglemžtumei, prisiglemžtum | prisiglemžtumėte |
---|
3p. | prisiglemžtų | prisiglemžtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prisiglemžkime, prisiglemžkim |
---|
2p. | prisiglemžk, prisiglemžki | prisiglemžkit, prisiglemžkite |
---|
3p. | teprisiglemžie, teprisiglemžia | teprisiglemžie, teprisiglemžia |
---|
|