|
|
|
|
литовский словарь / išmitrėti | | išmitrė́ti (išmitrė́ja, išmitrė́jo) развиться/развиваться, стать/становиться ловким
/en/ develop ; šnek. become sharp (-witted) /smart; (tapti apsukriam) become crafty/slippery
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išmitrėju | išmitrėjau | išmitrėdavau | išmitrėsiu |
---|
2p.sg. | išmitrėji | išmitrėjai | išmitrėdavai | išmitrėsi |
---|
3p.sg. | išmitrėja | išmitrėjo | išmitrėdavo | išmitrės |
---|
1p.pl. | išmitrėjam, išmitrėjame | išmitrėjom, išmitrėjome | išmitrėdavome, išmitrėdavom | išmitrėsime, išmitrėsim |
---|
2p.pl. | išmitrėjate, išmitrėjat | išmitrėjot, išmitrėjote | išmitrėdavote, išmitrėdavot | išmitrėsit, išmitrėsite |
---|
3p.pl. | išmitrėja | išmitrėjo | išmitrėdavo | išmitrės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išmitrėčiau | išmitrėtumėm, išmitrėtumėme, išmitrėtume |
---|
2p. | išmitrėtumei, išmitrėtum | išmitrėtumėt, išmitrėtumėte |
---|
3p. | išmitrėtų | išmitrėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išmitrėkim, išmitrėkime |
---|
2p. | išmitrėk, išmitrėki | išmitrėkit, išmitrėkite |
---|
3p. | teišmitrėjie, teišmitrėja | teišmitrėjie, teišmitrėja |
---|
|