/ru/
отрыгивать
/en/
belch; (atrajoti) chew the cud, ruminate
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | atriju, atryju | atrijau | atrydavau | atrysiu |
2p.sg. | atryji, atriji | atrijai | atrydavai | atrysi |
3p.sg. | atrija, atryja | atrijo | atrydavo | atris |
1p.pl. | atryjame, atrijam, atrijame, atryjam | atrijom, atrijome | atrydavom, atrydavome | atrysime, atrysim |
2p.pl. | atryjat, atryjate, atrijate, atrijat | atrijote, atrijot | atrydavot, atrydavote | atrysit, atrysite |
3p.pl. | atryja, atrija | atrijo | atrydavo | atris |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atryčiau | atrytume, atrytumėme, atrytumėm |
2p. | atrytum, atrytumei | atrytumėt, atrytumėte |
3p. | atrytų | atrytų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atrykim, atrykime | |
2p. | atryk, atryki | atrykite, atrykit |
3p. | teatrija, teatrijie, teatryjie, teatryja | teatryja, teatrijie, teatrija, teatryjie |