|
|
|
|
литовский словарь / užkalinėti | | užkalinė́ti (užkalinė́ja, užkalinė́jo) džn. — забивать, заколачивать; užkalinė́ti dė̃žę — заколачивать ящик
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užkalinėju | užkalinėjau | užkalinėdavau | užkalinėsiu |
---|
2p.sg. | užkalinėji | užkalinėjai | užkalinėdavai | užkalinėsi |
---|
3p.sg. | užkalinėja | užkalinėjo | užkalinėdavo | užkalinės |
---|
1p.pl. | užkalinėjam, užkalinėjame | užkalinėjome, užkalinėjom | užkalinėdavome, užkalinėdavom | užkalinėsime, užkalinėsim |
---|
2p.pl. | užkalinėjate, užkalinėjat | užkalinėjot, užkalinėjote | užkalinėdavot, užkalinėdavote | užkalinėsite, užkalinėsit |
---|
3p.pl. | užkalinėja | užkalinėjo | užkalinėdavo | užkalinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užkalinėčiau | užkalinėtume, užkalinėtumėm, užkalinėtumėme |
---|
2p. | užkalinėtum, užkalinėtumei | užkalinėtumėt, užkalinėtumėte |
---|
3p. | užkalinėtų | užkalinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užkalinėkime, užkalinėkim |
---|
2p. | užkalinėki, užkalinėk | užkalinėkit, užkalinėkite |
---|
3p. | teužkalinėja, teužkalinėjie | teužkalinėja, teužkalinėjie |
---|
|