|
|
|
|
литовский словарь / išverkšlenti | | išverkšlénti (išverkšlẽna, išverkšlẽno) 1. (išprašyti verkšlenant) выплакать/выплакивать, выпросить/ выпрашивать мольбами; 2. проплакать/ плакать; прохныкать/хныкать
/en/ 1. (išprašyti verkšlenant) obtain by whining; 2. (kurį laiką) whine (for some time)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išverkšlenu | išverkšlenau | išverkšlendavau | išverkšlensiu |
---|
2p.sg. | išverkšleni | išverkšlenai | išverkšlendavai | išverkšlensi |
---|
3p.sg. | išverkšlena | išverkšleno | išverkšlendavo | išverkšlens |
---|
1p.pl. | išverkšlename, išverkšlenam | išverkšlenom, išverkšlenome | išverkšlendavom, išverkšlendavome | išverkšlensim, išverkšlensime |
---|
2p.pl. | išverkšlenate, išverkšlenat | išverkšlenot, išverkšlenote | išverkšlendavote, išverkšlendavot | išverkšlensite, išverkšlensit |
---|
3p.pl. | išverkšlena | išverkšleno | išverkšlendavo | išverkšlens |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išverkšlenčiau | išverkšlentumėm, išverkšlentume, išverkšlentumėme |
---|
2p. | išverkšlentumei, išverkšlentum | išverkšlentumėte, išverkšlentumėt |
---|
3p. | išverkšlentų | išverkšlentų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išverkšlenkim, išverkšlenkime |
---|
2p. | išverkšlenk, išverkšlenki | išverkšlenkite, išverkšlenkit |
---|
3p. | teišverkšlena, teišverkšlenie | teišverkšlenie, teišverkšlena |
---|
|