/ru/
отучать, отбивать охоту
/en/
discourage (from); break (of), wean (from)
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | atgrasinu | atgrasinau | atgrasindavau | atgrasinsiu |
2p.sg. | atgrasini | atgrasinai | atgrasindavai | atgrasinsi |
3p.sg. | atgrasina | atgrasino | atgrasindavo | atgrasins |
1p.pl. | atgrasinam, atgrasiname | atgrasinom, atgrasinome | atgrasindavom, atgrasindavome | atgrasinsime, atgrasinsim |
2p.pl. | atgrasinat, atgrasinate | atgrasinote, atgrasinot | atgrasindavote, atgrasindavot | atgrasinsit, atgrasinsite |
3p.pl. | atgrasina | atgrasino | atgrasindavo | atgrasins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atgrasinčiau | atgrasintumėme, atgrasintumėm, atgrasintume |
2p. | atgrasintumei, atgrasintum | atgrasintumėte, atgrasintumėt |
3p. | atgrasintų | atgrasintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | atgrasinkim, atgrasinkime | |
2p. | atgrasink, atgrasinki | atgrasinkite, atgrasinkit |
3p. | teatgrasina, teatgrasinie | teatgrasinie, teatgrasina |