|
|
|
|
литовский словарь / įsigrumti | | įsigrùmti (įsìgrumia, įsigrū́mė) втиснуться/ втаскиваться, втереться/втираться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įsigrumu, įsigrumiu | įsigrūmiau | įsigrumdavau | įsigrumsiu |
---|
2p.sg. | įsigrumi | įsigrūmei | įsigrumdavai | įsigrumsi |
---|
3p.sg. | įsigrumia, įsigruma | įsigrūmė | įsigrumdavo | įsigrums |
---|
1p.pl. | įsigrumiame, įsigrumiam, įsigrumame, įsigrumam | įsigrūmėme, įsigrūmėm | įsigrumdavome | įsigrumsime |
---|
2p.pl. | įsigrumiate, įsigrumate | įsigrūmėt, įsigrūmėte | įsigrumdavote | įsigrumsite |
---|
3p.pl. | įsigrumia, įsigruma | įsigrūmė | įsigrumdavo | įsigrums |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įsigrumčiau | įsigrumtumėme, įsigrumtume |
---|
2p. | įsigrumtum, įsigrumtumei | įsigrumtumėte |
---|
3p. | įsigrumtų | įsigrumtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įsigrumkim, įsigrumkime |
---|
2p. | įsigrumki, įsigrumk | įsigrumkit, įsigrumkite |
---|
3p. | teįsigrumia, teįsigrumie, teįsigruma | teįsigruma, teįsigrumie, teįsigrumia |
---|
|