|
|
|
|
литовский словарь / pergraužti | | pérgraužti (pérgraužia, pérgraužė) перегрызть/перегрызать; šuõ pergraužė pavadė̃lį — собака перегрызла поводок
/en/ gnaw through.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | pergraužiu | pergraužiau | pergrauždavau | pergraušiu |
---|
2p.sg. | pergrauži | pergraužei | pergrauždavai | pergrauši |
---|
3p.sg. | pergraužia | pergraužė | pergrauždavo | pergrauš |
---|
1p.pl. | pergraužiam, pergraužiame | pergraužėme, pergraužėm | pergrauždavom, pergrauždavome | pergraušim, pergraušime |
---|
2p.pl. | pergraužiate, pergraužiat | pergraužėt, pergraužėte | pergrauždavot, pergrauždavote | pergraušite, pergraušit |
---|
3p.pl. | pergraužia | pergraužė | pergrauždavo | pergrauš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | pergraužčiau | pergraužtumėm, pergraužtume, pergraužtumėme |
---|
2p. | pergraužtumei, pergraužtum | pergraužtumėt, pergraužtumėte |
---|
3p. | pergraužtų | pergraužtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | pergraužkim, pergraužkime |
---|
2p. | pergraužki, pergraužk | pergraužkit, pergraužkite |
---|
3p. | tepergraužia, tepergraužie | tepergraužie, tepergraužia |
---|
|