|
|
|
|
литовский словарь / išsiturėti | | išsiturė́ti (išsìturi, išsiturė́jo) 1. удержаться/удерживаться; 2. продержаться/держаться; príešas jaũ neilgaĩ išsiturė̃s — противник уже недолго продержится
/en/ hold one's ground, hold out; i. ant kojų keep one's feet
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsituriu | išsiturėjau | išsiturėdavau | išsiturėsiu |
---|
2p.sg. | išsituri | išsiturėjai | išsiturėdavai | išsiturėsi |
---|
3p.sg. | išsituri | išsiturėjo | išsiturėdavo | išsiturės |
---|
1p.pl. | išsiturim, išsiturime | išsiturėjome, išsiturėjom | išsiturėdavome | išsiturėsime |
---|
2p.pl. | išsiturite | išsiturėjote, išsiturėjot | išsiturėdavote | išsiturėsite |
---|
3p.pl. | išsituri | išsiturėjo | išsiturėdavo | išsiturės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsiturėčiau | išsiturėtumėme, išsiturėtume |
---|
2p. | išsiturėtumei, išsiturėtum | išsiturėtumėte |
---|
3p. | išsiturėtų | išsiturėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsiturėkime, išsiturėkim |
---|
2p. | išsiturėki, išsiturėk | išsiturėkite, išsiturėkit |
---|
3p. | teišsiturie, teišsituri | teišsiturie, teišsituri |
---|
|