/ru/
вламываться; ворваться
/en/
break in
/de/
einbrechen* vi (h, s)
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | įsilaužiu | įsilaužiau | įsilauždavau | įsilaušiu |
2p.sg. | įsilauži | įsilaužei | įsilauždavai | įsilauši |
3p.sg. | įsilaužia | įsilaužė | įsilauždavo | įsilauš |
1p.pl. | įsilaužiame, įsilaužiam | įsilaužėm, įsilaužėme | įsilauždavome | įsilaušime |
2p.pl. | įsilaužiate | įsilaužėt, įsilaužėte | įsilauždavote | įsilaušite |
3p.pl. | įsilaužia | įsilaužė | įsilauždavo | įsilauš |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įsilaužčiau | įsilaužtume, įsilaužtumėme |
2p. | įsilaužtum, įsilaužtumei | įsilaužtumėte |
3p. | įsilaužtų | įsilaužtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įsilaužkime, įsilaužkim | |
2p. | įsilaužk, įsilaužki | įsilaužkit, įsilaužkite |
3p. | teįsilaužie, teįsilaužia | teįsilaužie, teįsilaužia |