|
|
|
|
литовский словарь / užkalbinti | | užkálbinti (užkálbina, užkálbino) (ką) — заговаривать, вступить/вступать в разговор, начать/начинать разговор, завести/ заводить речь (с кем)
/de/ anreden vt, ansprechen* vt
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | užkalbinu | užkalbinau | užkalbindavau | užkalbinsiu |
---|
2p.sg. | užkalbini | užkalbinai | užkalbindavai | užkalbinsi |
---|
3p.sg. | užkalbina | užkalbino | užkalbindavo | užkalbins |
---|
1p.pl. | užkalbinam, užkalbiname | užkalbinome, užkalbinom | užkalbindavome, užkalbindavom | užkalbinsim, užkalbinsime |
---|
2p.pl. | užkalbinat, užkalbinate | užkalbinot, užkalbinote | užkalbindavot, užkalbindavote | užkalbinsite, užkalbinsit |
---|
3p.pl. | užkalbina | užkalbino | užkalbindavo | užkalbins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | užkalbinčiau | užkalbintume, užkalbintumėm, užkalbintumėme |
---|
2p. | užkalbintum, užkalbintumei | užkalbintumėte, užkalbintumėt |
---|
3p. | užkalbintų | užkalbintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | užkalbinkime, užkalbinkim |
---|
2p. | užkalbinki, užkalbink | užkalbinkit, užkalbinkite |
---|
3p. | teužkalbina, teužkalbinie | teužkalbinie, teužkalbina |
---|
|