/ru/
шпарить; ошпаривать
/en/
scald.
склонение/спряжение слова
глагол| indicative. | ||||
|---|---|---|---|---|
| present | past | past frequentative | future | |
| 1p.sg. | plikau, plinku, plikau | plikau, plikiau | plikdavau, plikydavau | plikysiu, pliksiu |
| 2p.sg. | plikai, plikai, plinki | plikai, plikei | plikydavai, plikdavai | pliksi, plikysi |
| 3p.sg. | pliko, plinka, pliko | plikė, pliko | plikdavo, plikydavo | pliks, plikys |
| 1p.pl. | plikome, plinkame, plikom, plinkam, plikome, plikom | plikėme, plikėm, plikom, plikome | plikydavome, plikdavome, plikydavom, plikdavom | pliksim, plikysim, pliksime, plikysime |
| 2p.pl. | plinkat, plikot, plinkate, plikote, plikote, plikot | plikote, plikot, plikėte, plikėt | plikydavote, plikdavote, plikydavot, plikdavot | pliksit, plikysite, pliksite, plikysit |
| 3p.pl. | pliko, plinka, pliko | plikė, pliko | plikdavo, plikydavo | plikys, pliks |
| subjunctive. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | plikčiau, plikyčiau | plikytumėm, plikytumėme, pliktumėm, pliktumėme, pliktume, plikytume |
| 2p. | pliktum, plikytumei, pliktumei, plikytum | plikytumėte, pliktumėte, plikytumėt, pliktumėt |
| 3p. | pliktų, plikytų | plikytų, pliktų |
| imperative. | ||
|---|---|---|
| sg. | pl. | |
| 1p. | plikime, plikim, plikykim, plikykime | |
| 2p. | plikyk, plik, plikyki, pliki | plikite, plikykite, plikykit, plikit |
| 3p. | teplikai, teplinkie, tepliko, teplikai, tepliko, teplinka | teplinka, teplikai, teplinkie, tepliko, teplikai, tepliko |