|
|
|
|
литовский словарь / kelnėti | | kelnė́ti (kelnė́ja, kelnė́jo) šnek. — одевать в штаны;
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | kelnėju | kelnėjau | kelnėdavau | kelnėsiu |
---|
2p.sg. | kelnėji | kelnėjai | kelnėdavai | kelnėsi |
---|
3p.sg. | kelnėja | kelnėjo | kelnėdavo | kelnės |
---|
1p.pl. | kelnėjame, kelnėjam | kelnėjome, kelnėjom | kelnėdavome, kelnėdavom | kelnėsim, kelnėsime |
---|
2p.pl. | kelnėjate, kelnėjat | kelnėjot, kelnėjote | kelnėdavote, kelnėdavot | kelnėsit, kelnėsite |
---|
3p.pl. | kelnėja | kelnėjo | kelnėdavo | kelnės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | kelnėčiau | kelnėtumėm, kelnėtumėme, kelnėtume |
---|
2p. | kelnėtum, kelnėtumei | kelnėtumėte, kelnėtumėt |
---|
3p. | kelnėtų | kelnėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | kelnėkim, kelnėkime |
---|
2p. | kelnėki, kelnėk | kelnėkit, kelnėkite |
---|
3p. | tekelnėja, tekelnėjie | tekelnėjie, tekelnėja |
---|
|