/ru/
торопить
/en/
1. (skubinti) hasten , hurry; 2. (ligą) make (more) acute
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | ūminu | ūminau | ūmindavau | ūminsiu |
2p.sg. | ūmini | ūminai | ūmindavai | ūminsi |
3p.sg. | ūmina | ūmino | ūmindavo | ūmins |
1p.pl. | ūminam, ūminame | ūminome, ūminom | ūmindavome, ūmindavom | ūminsime, ūminsim |
2p.pl. | ūminate, ūminat | ūminot, ūminote | ūmindavote, ūmindavot | ūminsit, ūminsite |
3p.pl. | ūmina | ūmino | ūmindavo | ūmins |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | ūminčiau | ūmintumėm, ūmintume, ūmintumėme |
2p. | ūmintumei, ūmintum | ūmintumėte, ūmintumėt |
3p. | ūmintų | ūmintų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | ūminkim, ūminkime | |
2p. | ūminki, ūmink | ūminkit, ūminkite |
3p. | teūminie, teūmina | teūminie, teūmina |